รักและไว้วางใจ

เราทุกคนล้วนอยู่บนหนทางแห่งการตื่นรู้ และเราเกื้อกูลการตื่นรู้แก่กันได้ เพียงยอมรับสภาพที่เป็นอยู่ขณะนั้นและสร้างปัจจัยที่เกื้อกูลการตื่นรู้

เมื่อหัวใจเราอบอุ่นขึ้น ลองสังเกตดูว่า ท่าทีที่เรามีต่อผู้คนเป็นอย่างไร ผ่อนคลายลง เป็นมิตรมากขึ้น และยิ้มง่ายขึ้นใช่ไหม

โลกจะน่าอยู่หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับว่าเรามองชีวิตอย่างไร หากเรามองด้วยความไว้วางใจ โลกก็จะน่าอยู่มากขึ้น

ความอัศจรรย์อย่างหนึ่งของการเป็นมนุษย์คือ การใช้ความรู้สึกสัมผัสรับรู้ได้โดยไม่ต้องคิด บางครั้งก็เรียกว่าการใช้หัวใจ เมื่อเรามีความรู้สึก เราจึงรู้ว่าแค่ไหนคือรับไม่ไหวจริงๆ หรือรู้ว่าแค่ไหนที่เพียงพอแล้ว

บ่อยครั้งที่ชีวิตเราเหมือนมีสายฟ้าฟาดลงมาจากฟ้าเบื้องบน เพื่อเปิดเผยความจริงที่เราหลงลืม

เมื่อวิญญาณของเรารู้สึกเหน็บหนาวจนถึงที่สุด และมองไม่เห็นแสงสว่างในชีวิต เมื่อนั้นกำแพงที่อัตตาตัวตนสร้างไว้จะแตกเป็นเสี่ยงๆ

เราคงเคยได้ยินคำว่าอารมณ์มีขึ้นมีลง เหมือนคลื่นลมทะเล เพราะว่าอารมณ์ก็คือพลังงานอย่างหนึ่ง ซึ่งมีคุณสมบัติคือ สามารถถ่ายเทและแปรสภาพได้

เมื่อหัวใจเราเปิดกว้าง เมื่อเราเปิดใจให้กับทุกๆ ทางออก เราจะไม่มีวันล้มเหลว

พลังจักรวาลส่งสิ่งดีงามมาให้เราเสมอ ด้วยวิธีและรูปแบบที่หลากหลาย และด้วยเวลาที่เหมาะสม เราเพียงแค่ต้องเปิดรับด้วยความเชื่อมั่นศรัทธาในปาฏิหาริย์จากพลังจักรวาล