Search
Close this search box.
เมื่อหัวใจอบอุ่น ก็รักได้อย่าง
ไร้ขอบเขต

ในยุคสมัยที่เราสูญเสียความรักความไว้วางใจที่มีต่อกัน นับวันผู้คนก็ยิ่งดูเย็นชาห่างเหิน แบ่งเขาแบ่งเราเพื่อเอาตัวรอด หนทางหนึ่งที่จะฟื้นฟูพลังอันงดงามนี้กลับมาได้ ก็คือการสร้างความอบอุ่นขึ้นในหัวใจ ให้เข้ามาแทนที่ความกลัวความหวาดระแวง ซึ่งในบทความนี้จะขอยกตัวอย่างสักสองวิธี 

วิธีแรกคือการฝึกเมตตาภาวนา ซึ่งเป็นการฝึกสมาธิอย่างเป็นขั้นเป็นตอน เริ่มจากนั่งสมาธิและตามลมหายใจเพื่อให้รู้สึกมั่นคง นึกภาพว่ามีพลังความรักความเมตตาอันอบอุ่น แผ่ออกมาจากหัวใจจนกระทั่งแผ่ซ่านไปทั่วร่าง จากนั้นกล่าวคำภาวนาในใจว่า “ขอให้ฉันสงบสุข ปลอดโปร่งทั้งกายใจ แคล้วคลาด  รอดพ้นจากภยันตราย หลุดพ้นจากความโกรธ ความทุกข์ทรมาน  ความกลัว และความว้าวุ่นใจทั้งปวง”

ส่วนอีกวิธีคือการสัมผัสไออุ่นจากพลังธรรมชาติ เช่น การผิงไฟหรือสัมผัสไออุ่นจากถ้วยชาร้อนๆ ซึ่งเป็นวิธีที่เรียบง่าย และทุกคนคงเคยมีประสบการณ์มาแล้ว เพียงแค่เพิ่มความใส่ใจลงไปอีกนิด แล้วการสัมผัสไออุ่นจากพลังธรรมชาติ จะช่วยให้เรารู้สึกมั่งคง รู้สึกสงบ ฟื้นพลัง และมีสมาธิ ซึ่งสามารถส่งผลคล้ายการฝึกเมตตาภาวนา

เมื่อหัวใจเราอบอุ่นขึ้น ลองสังเกตดูว่า ท่าทีที่เรามีต่อผู้คนเป็นอย่างไร ผ่อนคลายลง เป็นมิตรมากขึ้น และยิ้มง่ายขึ้นใช่ไหม เราใส่ใจความรู้สึกพวกเขามากขึ้นไหม เราเห็นแววตาพวกเขาหรือเปล่า เราได้ยินน้ำเสียงพวกเขาหรือไม่ หากสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับเรา นั่นย่อมแสดงว่าความรักความไว้วางใจได้ฟื้นคืนกลับมาแล้ว บัดนี้คนที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นสำหรับเราอีกต่อไป ความสุขความทุกข์ของเขาย่อมมีความหมายเช่นเดียวกันกับความสุขความทุกข์ของเรา 

หากมองลึกลงไปภายใต้ท่าทีเย็นชาห่างเหิน แบ่งเขาแบ่งเราเพื่อเอาตัวรอด แท้จริงแล้ววิญญาณของเรากำลังรู้สึกอ้างว้าง เหมือนฝ่าลมหนาวท่ามกลางค่ำคืนอันมืดมิด แต่ทันทีที่เราตื่นรู้ต่อปัญญาภายใน เราจะเชื่อมโยงเข้ากับพลังรักอันอบอุ่นจากสรรพชีวิตทั้งมวล ความเหน็บหนาวที่เคยมีในหัวใจก็สลายหายไป กลายเป็นความอบอุ่นขึ้นมาแทน เมื่อนั้นหัวใจอันอบอุ่นของเรา จะแผ่กว้างออกไปอย่างไร้ขอบเขต สามารถสัมผัสรับรู้ความสุขความทุกข์ของผู้คนได้อย่างสันติ ด้วยรอยยิ้มแห่งความไม่กลัว 

ในคติพุทธศาสนามหายาน ความไม่กลัวถือเป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่ที่เราสามารถมอบให้ใครสักคนได้ แม้ในยามที่เราต้องเผชิญกับคนเย็นชาไร้รัก และเราอยากปิดกั้นตนเองออกจากคนคนนั้น แต่ทันทีที่เราตื่นรู้ต่อปัญญาภายใน เราจะเชื่อมโยงเข้ากับพลังรักอันอบอุ่นจากสรรพชีวิตทั้งมวล ซึ่งช่วยให้หัวใจเราอบอุ่น ไม่กลัวความเย็นชาไร้รักของคนคนนั้น เกิดเป็นความรักความไว้วางใจ และพร้อมจะช่วยเหลือเกื้อกูลกันหรือร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้ โดยไม่กลัวหมดแรงหรือกลัวว่าความพยายามของเราจะสูญเปล่าไป

Facebook
Email
Twitter
Telegram
Pinterest
Print