การปล่อยวาง

การยอมเป็นหัวใจของวิปัสสนา
ที่เรียบง่ายและทรงพลังที่สุด
มันช่วยสร้าง “สำนึกใหม่”
สำนึกของการสละออก
สำนึกของการปล่อย การวาง
ยอมสละความรู้สึกนึกคิด
ยอมยุติเรื่องราวที่จมทุกข์
โดยกลับมา “รู้เนื้อรู้ตัว”
อย่าง “ตรงไปตรงมา”

เมื่ออยากได้ก็ต้องเสีย
เมื่อยึดว่าเป็นผู้ให้ก็ต้องกลายเป็นผู้รับ
เมื่อมีตัวตนก็ต้องแบก ก็ต้องทุกข์