หากการบวชครั้งแรกคือประสบการณ์ทาง ‘ธรรมะ’ ครั้งแรกที่ชัดเจนที่สุด การบวชครั้งที่สองคงเป็นความเข้าใจเรื่องเดียวกันที่มากกว่าแค่การนึกคิดเอา เขาเริ่มจากเจอโลกใบใหม่ ตามมาด้วยความสนใจในธรรมะอย่างท่วมท้น ทั้งการอ่านหนังสือ ฟังเสียงบรรยาย และขมวดความเข้าใจเป็นความจำ เป็นถ้อยคำ เป็นตรรกะ ก่อนที่เวลาต่อมาจะพบว่าช่วงเวลานั้นสุดโต่งเกินไป อีกทั้งธรรมะแบบรู้เพราะคิดได้จำได้นั้นไม่ใช่หัวใจของเส้นทาง เมื่อผ่อนคลายความสุดโต่ง เขาเริ่มรู้จักการมีสติรู้ตัว สามารถใช้ชีวิตพร้อมสร้างความรู้เนื้อรู้ตัวมาที่กิจกรรมในชีวิตประจำวัน จนถึงการเริ่มต้นทำอาชีพงานสื่อสารความเข้าใจชีวิต กระทั่งทักษะทางใจที่สะสมไว้มาผสานกับความสงบในภาวะสั้นๆ ทว่าแจ่มแจ้งจนเกิดเป็นความเข้าใจที่ลุ่มลึกและแจ่มชัด

ทั้งหมดนั้นคือเส้นทางอย่างย่อที่ ‘ธรากร กมลเปรมปิยะกุล’ ใช้ทำความเข้าใจสิ่งที่เรียกว่า ‘ธรรมะ’ ซึ่งกลายเป็นตัวตนของเขาในปัจจุบัน

ยุคสมัยที่การรับข่าวสารได้อย่างง่ายดาย นอกจากอ่านหนังสือธรรมะที่หลากหลาย การรับสารจากคลิปวีดีโอในอินเทอร์เน็ต เป็นวิธีการที่เขาใช้อย่างสม่ำเสมอในปัจจุบัน ทั้งเพื่อทำความเข้าใจระบบนิเวศของผู้คนที่เข้าถึงความจริงทั่วโลก และเพื่อเห็นความเชื่อมโยงหลายศาสตร์หลากผู้รู้ แต่นั่นเป็นเพียงความเข้าใจในเบื้องต้นที่ต้องอาศัยประสบการณ์ตรงพาไปเจอภาวะที่ลุ่มลึกด้วย

“ช่วงหลังผมมีงานอดิเรกที่ทำแทบทุกครั้งที่ขับรถ คือการฟังคลิปการสัมภาษณ์ผู้ตื่นรู้จากทั่วโลก ไม่ใช่แค่ผู้รู้ที่เป็นที่รู้จักระดับโลกแล้วนะ แต่เป็นผู้ตื่นรู้ทั่วไปด้วย ผมฟังและติดตามจากช่อง Buddha at The Gas Pump หรือ ‘พบพุทธะ ณ ปั้มน้ำมัน’ ความหมายของชื่อช่องนี้ก็คือ ทุกวันนี้ เราอาจจะพบผู้ตื่นรู้ง่ายได้ในยุคปัจจุบันโดยที่เราไม่รู้ตัว ช่องนี้ได้สัมภาษณ์ผู้ตื่นรู้จากทุกมุมโลกกว่า 400 คน แต่ละคนจะมาแบ่งปันประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงในชีวิต เล่าสิ่งที่เขาค้นพบ เราก็ฟังว่าเขาเรียนรู้มาจากครูอาจารย์คนไหน เราก็ตามไปฟังต่อ เลยได้รู้จักหลากหลายแนวทางในการตื่นรู้มากขึ้น มีคำเปรียบเทียบไว้ว่าคำสอนและวิถีในการปฏิบัติที่แตกต่าง เป็นเพียงป้ายบอกทาง เป็นนิ้วที่ชี้ไปดวงจันทร์ บอกว่าให้มองอะไร มองตรงไหน สุดท้ายปลายทางคือสิ่งเดียวกัน ที่เราต้องเห็นด้วยตนเอง เอาจริงๆ ฟังคลิปมันสนุกดีนะ ได้ฟังเส้นทางของผู้คนมากมาย แต่ความเข้าใจครั้งใหญ่จริงๆ เกิดขึ้นในการบวชครั้งที่สอง ประสบการณ์จริงสำคัญกว่าการรู้การฟังจากคนคำของคนอื่นเสมอ”

“ผมคิดว่าความรู้ในทางธรรมสามารถแบ่งได้เป็น 3 ระดับ คือ หนึ่ง ‘Knowing’ คือในเชิงความรู้ จำได้ คิดได้ สอง ‘Practicing’ คือเริ่มลงมือฝึก ค่อยๆ ลองทำ แต่ยังไม่เข้าใจถึงหัวใจ และสามคือภาวะ ‘Being’ คือการเป็นสิ่งนั้นได้ด้วยตนเอง แน่นอนว่าการเรียนรู้ย่อมเริ่มจากที่ได้อ่าน ได้ฟัง ได้คิด แต่ความรู้จริงไม่มีทางเกิดขึ้นจนกว่าเราจะลงมือปฏิบัติ และต้องปฏิบัติถูกทางด้วย จนสุดท้ายเข้าใจทะลุปรุโปร่ง หมายถึงสามารถดำรงอยู่และเป็นอยู่ในความจริงนั้นได้