ทำไมจึงต้องตื่น

หากยังไม่พบแนวทางในการเรียนรู้ภายใน ชีวิตก็จะไหลไปตามสิ่งเร้าของสังคม มีแนวทางการใช้ชีวิตที่หลงไปกับสิ่งเย้ายวนจิตใจ พร้อมพบกับความสุข กับความทุกข์ และจมได้ง่ายกับอะไรก็ตามที่เข้ามากระทบ โดยไม่รู้วิธีในการนำพาตัวเองให้มีสติ หรือมองเห็นธรรมชาติของการดูแลและใช้ชีวิตที่เป็นธรรมดา 

เพื่อให้การใช้ชีวิตกับผู้คนเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม จากที่พร้อมดิ่งไปกับความรู้สึกลบ ที่อาจจะมาจากคำพูด หรือการแสดงออกของผู้คนที่กระทบใจ เมื่อเราตื่นจากวิธีคิดแบบเดิมๆ ทำให้เรามองเห็นว่าสิ่งนี้เป็นเรื่องธรรมดา เกิดขึ้นได้กับทุกคน แม้กับตัวเอง และได้เรียนรู้ว่า ‘ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิต เป็นสิ่งดีเสมอ’

ดังนั้น เมื่ออะไรเข้ามาก็มองเห็น รับรู้ ยอมรับ และเข้าใจ สามารถดำเนินชีวิตไปและอยู่กับภาวะที่ไม่แน่นอนนี้ได้อย่างรู้ตัว มีสติ ตื่นจากความหลงทาง จากการใช้ชีวิตอย่างไร้ความหมาย มาเป็นดำเนินชีวิตอย่างมีความหมาย และรู้ตัว ตื่นมาอยู่กับปัจจุบันได้บ่อยมากขึ้น เมื่อเรารู้ตัวตื่นได้บ่อยเท่าที่เราต้องการ ความสุขก็อยู่กับเราได้ทุกชั่วขณะที่เราตื่นรู้จากภายในจิตใจของตัวเราเอง

เมื่อได้เรียนรู้ ฝึกความคิดให้นิ่ง สงบ วาง และว่าง รวมถึงฝึกจิตใจให้เมตตาต่อตัวเองและคนรอบข้างได้มากขึ้น มองเห็นความจริงที่ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง ไม่มีอะไรแน่นอน ทุกอย่างผันแปร เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การยึดกับสิ่งนอกภายทำให้ตัวเราทุกข์ได้ง่าย ทุกข์ได้บ่อยกับโลกที่เราต่างสมมติขึ้น ให้ความหมายกับสิ่งต่างๆ รอบตัว ให้สิทธิ์ ให้อำนาจ ทำให้เราหลงอยู่กับโลกภายนอก ทำให้มีอารมณ์อยากได้ อยากมี ชอบ ไม่ชอบ

การได้รู้ทันความคิดตัวเองมากขึ้น ได้ทันจิตใจตัวเองมากขึ้น หรือบางทีไม่ทัน ก็ค่อยๆ ดึงกลับมา มีสติ ให้เรารู้ตัวเร็ว และพากลับมาอยู่กับปัจจุบันได้ การฝึกนั้น ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ในช่วงเริ่มเป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องผ่าน รู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง เรายังเป็นคนธรรมดาที่มีกิเลส แต่ก็เรียนรู้ พร้อมเข้าใจธรรมชาติของโลกใบนี้ ธรรมชาติของคนเราที่เกิด แก่ เจ็บ ตาย