ปวีณ นาคเวียง หรือวิน หนุ่มใต้เครางามจากจังหวัดสุราษฎร์ฯ ตอนเอ็นทรานซ์วินสอบติดคณะวิศวกรรมแต่กลับเรียนจบเป็นบัณฑิตคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ เขาเคยฝึกใช้ชีวิตเป็นช่างไม้ลูกมือครูสล่าอยู่ช่วงหนึ่ง ก่อนจะออกบวชถือครองเพศบรรพชิตอยู่นาน 6 ปี ระหว่างนั้นพระวินได้รับการถ่ายทอดคำสอนเรื่องโพธิจิตจากหลวงพ่อสด หลังลาสิกขาจึงได้นำองค์ความรู้เรื่องการภาวนามาจัดกิจกรรมด้านการตระหนักรู้ต่อตัวเอง สังคม สิ่งแวดล้อม และได้ร่วมกลุ่มทำกิจกรรมกับวัชรสิทธา
ยุพิน ประเสริฐพรศรี หรือเมย์ นักวิจัยอิสระทางด้านสังคมศาสตร์ งานวิจัยด้านชุมชน งานด้านการติดตามประเมินผลโครงการฯ เธอเป็นกระบวนกรเพื่อพาคนฝึกฝนด้านการเติมเต็มพลังชีวิต การตื่นรู้และการเยียวยา เมย์สนใจมิติของกระบวนการเรียนรู้เพื่อรู้จักตัวเอง การประสานพลังกลุ่ม การเรียนรู้พลังธรรมชาติ รักในการเรียนรู้เรื่องการฝึกฝนตัวเองบนวิถีแห่งการภาวนา การเจริญสติ และศาสตร์การภาวนาแบบเรกิ
Oneness หรือ “ความเป็นหนึ่งเดียว” นี้
สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ไม่อาจหาคำนิยามที่ครอบคลุม
ในทุกมิติได้เลย ทั้งในด้านความรู้สึกนึกคิด
ความเป็นลบบวกและค่ากลางของธรรมชาติ
พลังงานคู่ขนานในทุกมิติ ทั้งในความมีและความว่าง
อันเป็นอนันต์ ทั้งผู้รู้ สิ่งที่ถูกรู้ กลไก
และภูมิปัญญาของธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ทั้งใบไม้ในกำมือ ทั้งใบไมในป่าน้อยใหญ่
หลากหลายสายพันธุ์ ทั้งอดีตและอนาคต
ที่กำหนดหยั่งลงสู่ปัจจุบัน
วางใจตัวเองและโลกได้มากขึ้น มีศรัทธาต่อศักยภาพในการดำรงอยู่และจัดสมดุลของชีวิต
นักกายภาพบำบัดที่เฝ้าสังเกตคนไข้แล้วพบว่า ความเจ็บป่วยของคนจำนวนมากเกิดจาก ความเครียด ความกลัว ความวิตกกังวล ในโลกปัจจุบันที่ทุกอย่างหมุนไปอย่างรวดเร็วทำให้เราตกอยู่ในหลุมของ ‘ความคิด’ จนเกิดความทุกข์และความเจ็บป่วยตามมา
‘การรักษาที่เข้าใจชีวิตและอิสรภาพของการมีชีวิต ทั้งในยามเจ็บป่วยและก่อนความตาย’ คือสิ่งที่ นพ. ทีปทัศน์ ชุณหสวัสดิกุล หาคำตอบมาตลอด โดยเฉพาะ 10 ปีหลังของการเป็นแพทย์
