การตื่นรู้ก็เหมือนกับการปอกเปลือก
หยดพิรุฬ ไทยเกิด คลุกคลีงานด้านโทรคมนาคมมานาน 10 ปี ในตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรม แต่วันหนึ่งเธอทิ้งทุกอย่างที่เคยหล่อหลอมเป็นตัวเธอ แล้วค่อยๆก่อร่างสร้างตัวตนขึ้นมาใหม่ในแบบของเธอเอง ด้วยสองมือที่เธอใช้ปลูก จับเสียม จอบ เพื่อรดน้ำพรวนดิน ไม่ใช่มันสมองที่เคยใช้คิดคำนวณ เธอหันหลังให้กับโลกใบที่เธอเคยใช้ชีวิตเหมือนหยิบยืมมาจากคนอื่น ทำทุกสิ่งไปตามแรงขับที่ตรงข้ามกับความต้องการของตัวเอง แล้วเปลี่ยนมาใช้ชีวิตในโลกอีกใบที่การใช้ชีวิตแต่ละวัน คือการเชื่อมโยงกับธรรมชาติ พร้อมๆกับการสดับฟังเสียงหัวใจตัวเอง