ความตายรออยู่เบื้องหน้า แต่ไม่มีใครรู้ได้ว่าจะมาถึงตัวเองเมื่อไหร่
ความตายรออยู่เบื้องหน้า แต่ไม่มีใครรู้ได้ว่าจะมาถึงตัวเองเมื่อไหร่
คนส่วนใหญ่จึงใช้ชีวิตอย่างประมาทในวัยหนุ่มสาว
เพราะไม่รู้จักจัดลำดับความสำคัญของเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต ไม่เพียงเท่านั้น
เมื่อเรามีโอกาสได้ไปดูแลผู้ป่วยระยะท้าย อาจจะเป็นพ่อแม่หรือคนรักของเรา
ซึ่งเป็นผู้ที่ควรจะได้ทำในสิ่งที่สำคัญที่สุดและมุ่งมาดปรารถนาที่สุดในชีวิตของเขา
หรือเรียกง่ายๆว่า มีช่วงสุดท้ายอย่างมีคุณภาพชีวิต
คุณภาพชีวิตในระยะท้ายขึ้นอยู่กับปรัชญาชีวิตและความคิดของแต่ละคน
ต้องยอมรับกันก่อนว่าคนเราหลากหลาย
เราตีความเรื่องความสุขและจุดมุ่งหมายสูงสุดในชีวิตแตกต่างกัน
ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องท้าทายที่เราจะต้องมานั่งพูดคุยกันอย่างเปิดใจในยามนี้
– ศ.นพ.อิศรางค์ นุชประยูร –